Magic moments

Delavnica Ajvarijada Namen Naučiti se pripraviti tradicionalni makedonski ajvar  Cilj Domov prinesti par kozarcev domačega ajvarja Priprava Vnaprej se moramo dogovoriti, kdo bo zagotovo prisoten in kakšen bo delež paprik v končnem loncu. Skupna količina sestavin v loncu je 35 kg paprike in 5 kg jajčevcev v surovinah. Po vseh opravljenih postopkih dobimo 1/3 količine ajvarja na kozarec. Če na primer začnemo s 40 kg sestavin, bomo na koncu imeli največ 15 kozarcev (600 g) (odvisno od vsebnosti vode v sestavinah). Zato poskrbite, da ne presežemo te omejitve in se tudi dogovorite, koliko vsak udeleženec prinese za mizo. Če moram preveč poenostaviti, za vsake 3 kg surove paprike dobite kozarec ajvarja. Sestavine Paprike (80 %) delež Jajčevec (15%) delež Jedilno olje (4%) delež Delež soli, sladkorja, kisa (1%) Dnevni red  1. dan (sobota): Zgodaj zjutraj (recimo okoli 9. ure) na štedilniku spečemo paprike. To običajno počnejo moški. Pijemo piva ali rakijo, strmimo v ogenj in razmišljamo o živ

  I was always a little odd kid, compared to the rest of the children in my surrounding, that is. When all the kids were chasing the empty can they found on the street pretending to play "football", I was looking at how that exact can bounces of the curb, admiring the symmetry of the collision angles. I was fascinated by the intricacies of the bouncing trajectories, from the simple act of playing marbles to the mesmerizing chaos that unfolds as balls disperse across pool tables.  Long story short, I was the strange kid in the bunch. That impostor syndrome persisted in me for a long time through high school and college, just the topics changed. I was always considering it a bug, part of my non-fitting-in character.  What I realized growing up, was that a small perception shift can change my bugs into features. The paradigm shift was: What if I can use a given peculiar quirk of mine into a skill I can get a value from. I don't mean like business point value, I mean more lik

  I am not a superstitious, nor an excessive believer in the divine,  however my last experience with our savior, I would only describe as holy.  Reflecting on our last ski trip to the Austrian Alps, despite our accommodation being relatively close to the ski center, we opted to drive due to my aversion to shuttle services. Anticipating the trip with my usual anxiousness, I meticulously packed our gear the evening before and ensured all necessities were in order. The weather forecast wasn't a concern for me; after all, we were prepared for the cold in the snowy mountains. Little did I know, this nonchalant attitude would come back to haunt us.  Early morning, all prepared, we got in the car and started driving. Considering this was my first time in this ski center, I was hesitant about overcrowded parking lots and having to drag the skies for a distance. I hate that, it have happened to me several times and it's an agony to say the least, cranky children don't help the situ

Slani mafini z ajvarjem Slani mafini z ajvarjem združujejo bogat in značilen okus ajvarja z mehkobo piškotov. Ta kombinacija sladke paprike, dimljenega jajčevca in začimb jih naredi neustavljive in edinstvene, ko gre za okuse. A okus teh mafinov ni njihova glavna prednost: recept za te mafine je relativno preprost in hiter za pripravo. To pomeni, da lahko hitro pripravite okusen prigrizek ali prilogo k obroku. Sestavine 3 jajca  1/2 žličke soli 1 lonček jogurta (180 ml) 100 ml olja 200 gramov moke pecilni prašek 2 žlici domačega ajvarja  2 ščepca peteršilja ali drobnjaka 50 g trapista /nek drug sir, ki se topi Priprava Jajca in začimbe penasto stepemo. Dodajte vse tekoče sestavine in dobro premešajte. Dodamo nekaj žlic moke, premešamo, nato stepemo z mešalnikom. Med mešanjem previdno dodajamo žlico moke, dokler ne porabimo celotne količine, zmes pa mora biti gladka in brez grudic. Zmešajte dve žlici ajvarja. Dodamo drobno narezane kocke trapista. V pekač za mafine položimo papirnate ko

  Во моето пошироко семејство имаме повеќе просветни работници, дури и јас за еден краток период работев во образование, па со тоа веќе знаев што се случува и како отприлика работи ситемот во Македонија. Иако поголемиот дел од моето образование го поминав во пост југословенска Македонија, можев некако да си направам паралела како беше и како е сега.  Меѓутоа додека не почнаа моите деца да одат на училиште ме немаше удрено реалноста в глава за да сфатам до каде стигнале работите. На последниот родителски состанок, покрај вообичаените проблеми со незауздани насилни соученици и немање основни услови за настава како креди, печатач, тоалетна хартија и сапун (пред короната, подоцна им даде министрството малку сапун, мораа) училиштето побара од нас родителите да собереме пари за да купиме ролетни за училницата. Ова е факт, како јас го перцепирав барањето е мое лично гледиште, како им ја продадоа идејата на останатите родители е приказна за другпат, можеби јас грешам... ролетните се намонтираа

  Еднаш порано имав потреба да заменам адреса на живеење од Кичево во Битола. Како што е ред отидов да прашам како оди процедурата, но до тој момент веќе имав некое основно знање од правни процедури и здраворазумно размислување па процедурата ми изгледаше како на граница на лудост. Во последната ставка од условите гласеше:  „За да потрврдиме дека навистина живеете на наведената адреса во формуларот (потпишан лично од мене), ќе испратиме инспектор да провери на врата и да види дека навистина лицето се наоѓа на таа адреса. Ако лицето не е дома во моментот, ќе го праша соседот да потврди дека навистина лицето живее таму„ Ако и соседот случајо не е дома или ме мрази (што е поверојатно), следно ќе појде инспекторот на бајач за истиот да предвиди дали навистина јас би му отворил врата, кога не би бил на работа во моментот! Не можам да објаснам какво разочарување и чуство на гнев имав во моментот додека се расправав со службеникот, се чуствував како во романот Процес од Кафка. Нејсе, 20 годин